30 January 2006


اينك انتظار فرسايش زندگيست
باران فرو خواهد ريخت
و تو هرگز به انتظارت كلامي نخواهي داشت كه بگويي
زمينها گل مي شوند
و
تو در قلب يك انتظار خواهي پوسيد

3 comments:

سهراب said...

سلام
نوشته های شما را از روزی که از طریق وبلاگ شراره خانم به اینجا امده ام می خوانم و امیدوار هستم که به زودی نوشته های بسیار امیدوارتر به زندگی از شما بخوانم. آشنایی با وبلاگ شما درست زمانی اتفاق افتاد که من مشغول آشنا شدن با کسی هستم، امیدوارم همه ما آینده مان ختم به خیر بشود.
آمین
شاد باشید

سـین said...

جانا سخن از زبان ما میگوئی
به گمانم همان خط آخر
عاقبت ما خواهد بود

سـین said...

اخیراً چرا اینقدر کم مینویسید